- qotazlı
- прил. с кисточкой, помпоном; имеющий кисти, помпоны
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
Azərbaycanca-rusca lüğət. Dörd cilddə. Bakı, “Şərq-Qərb”. M.T.Tağıyev . 2006.
qotazlı — sif. Qotazı olan, qotaz bağlanmış, qotazla bəzənmiş. Qotazlı pərdə. Qotazlı bayraq. Qotazlı qaytan. – <Məşədi Məmməd> əlində başı qotazlı təsbehini çevirərək baqqal Əbdülhəsənin dükanına gəldi. B. T.. Xanım qara, ağır və qotazlı, piləkli… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fəs — is. <Mərakeşdə şəhər adından> Bəzi Şərq ölkələrində kəsik konus şəklində, əsasən qırmızı rəngli, qotazlı baş geyimi. Qırmızı fəs, qırmızı ipək qurşaq, sırmalı arxalıq Rüstəm bəyə çox yaraşırdı. Ç.. <Mirzə Süleyman bəy> arxalığı,… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
gorda — is. Birağızlı, əyri qılınc; yatağan. Gorda ilə vurmaq. – Qorodovoy börkünü başına basıb, gordası qılçasına dolaşadolaşa yüyürüb getdi. . . Ç.. Nizə və gorda davasında <Qəhrəmanın> başına və üzünə bir neçə zərbə dəydi. Ə. Vəl.. Pristav . .… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qılınc — is. 1. Xəncərdən böyük, əyri və ya düz, bir ağızlı kəsər silah. İti qılınc. – Qılınc yarası gedər, dil yarası getməz. (Ata. sözü). Onun başının üstündən divarda . . qotazlı bir qılınc, qalxan, yay və sadaq asılmışdı. M. Rz.. Qılınc kimi – çox… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
şaşka — <rus.> Tiyəsi uzun, azca əyri, ucu şiş, kəsici soyuq silah; qılınc. Şaşka taxmaq. – Zadeyi Hacı Məlik tazə kvartalni olub; Belinin üstə asıbdır bir uzun şaşkanı. S. Ə. Ş.. <Süvari> qotazlı şaşkanın dəstəsindən tutub sinəsinə… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zəncirli — sif. 1. Zənciri olan. Zəncirli saatlar, üstü almazlı; Toqqalar altunlu, qumro qotazlı. H. K. S.. 2. Zəncirlə bağlanmış, zəncir vurulmuş. Zəncirli it. // Əl ayağında zəncir olan. Zəncirli dustaq. – Sənin yaratdığın zəncirli qullar; Ağzını bir dəfə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
ərəbdoşanı — is. İncə belli, quyruğu qotazlı, uzunsov bir heyvan … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti